در حالی که همه روپوش‌های بیمارستانی مانند لباس ایزوله پزشکی ممکن است از یک شکل اولیه پیروی کنند، اما آنها یکسان ساخته نمی‌شوند و در واقع، انواع خاصی از لباس‌های بیمارستانی اهداف بسیار متفاوتی دارند.
برخی برای پوشیدن توسط پزشکان و پرستاران طراحی شده اند، در حالی که برخی دیگر برای پوشیدن توسط بیماران طراحی شده اند.
این روپوش ها توسط پزشکان، پرستاران، جراحان و سایر پرسنل پزشکی برای محافظت از پوشنده در برابر مایعات، میکروب ها و باکتری ها استفاده می شود.
این روپوش‌ها ممکن است با نام‌های زیادی از جمله روپوش جراحی، روپوش ایزوله، روپوش جراحی، روپوش غیرجراحی، روپوش جراحی و روپوش اتاق عمل شناخته شوند.
سبک‌های مختلف لباس‌پوش‌ها سطوح مختلفی از محافظت را برای موقعیت‌های کم تا پرخطر ارائه می‌کنند، به همین دلیل است که همیشه لباس مناسب را انتخاب کنید. انواع اصلی روپوش های طبی عبارتند از:
روپوش های غیرجراحی: این روپوش های چند منظوره زمانی پوشیده می شوند که خطر آلودگی کم تا متوسط وجود دارد، اما پرسنل پزشکی هنوز به محافظت بیشتری از اسکراب های خود نیاز دارند.
آنها در طول روش های جراحی یا زمانی که خطر آلودگی بالاتری وجود دارد پوشیده نمی شوند. آنها از مواد چند لایه ساخته شده اند که معمولاً برای ایجاد مقاومت در برابر سیال پوشش داده شده یا درمان می شوند.
روپوش: زمانی که به سطح بالایی از محافظت نیاز است (به عنوان مثال، هنگام کار با خونی که می تواند هپاتیت یا HIV را منتقل کند) پوشیده می شود.
این لباس‌ها از پلاستیک یا نوع دیگری از پارچه ضد آب ساخته شده‌اند که مایعات را دفع می‌کند. همانطور که از نام آن پیداست، این لباس ها برای محافظت بیشتر روی اسکراب ها یا لباس های دیگر پوشیده می شوند.
روپوش های ایزوله جراحی و جراحی: این روپوش ها همانطور که از نامشان پیداست برای جراحی طراحی شده اند.
روپوش‌های جراحی در هنگام اعمال کنترل‌شده زمانی استفاده می‌شوند که خطر آلودگی و پاشیده شدن آب کمی کمتر باشد.
محافظت بیشتر روی کاف تا آرنج و جلو از سینه به پایین متمرکز است، روپوش های عایق جراحی محافظت بیشتری از قسمت بالای سینه و بازوها و همچنین بقیه بدن می کنند. آنها در طول روش های جراحی با خطر آلودگی بالاتر استفاده می شوند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.