دنیای گسترده آلات موسیقی مانند ساز دف در بازار از پنج نوع اصلی تشکیل شده است.
روش معمول طبقه بندی، سیستم هورنبوستل-ساکس، این خانواده از سازها را به پنج حالت توصیفی، شامل سازهای بادی چوبی، سازهای زهی، سازهای کوبه ای، سازهای کیبوردی و سازهای برنجی تقسیم می کند.
این نوع آلات موسیقی نام خود را از مواد طراحی آنها گرفته است و این که نوازنده برای ایجاد صدا باید در دهان خود دمد.
این طرح از یک لوله با سوراخ تشکیل شده است. هنگامی که سوراخ ها با انگشت یا کلید پوشانده می شود، لوله را کوتاه می کند.
کوتاه کردن یا طولانی کردن لوله باعث تغییر صدای منتشر شده در هنگام دمیدن هوا توسط پخش کننده به ستون لوله می شود.
ستون هوای کوتاه تر، گام بالاتری ایجاد می کند، در حالی که ستون هوای بالاتر، گام کمتری ایجاد می کند. اگر تا به حال از خود پرسیده اید که چه جهنمی را باید در نظر بگیرید که یک بادی بادی چوبی است.
از دیگر سازهای این دسته از آلات موسیقی می توان به هورن انگلیسی، فلوت، ابوا، کلارینت، ساکسیفون و پیانیکا اشاره کرد.
با این حال، نیازی نیست به بادهای چوبی دمید. برخی از سازها مانند آکاردئون و کنسرتینا از سیستم بادگیر استفاده می کنند. آکاردئون این را با کلیدهایی شبیه به کلیدهای پیانو یا ارگ ترکیب می کند.
با توجه به سازهای زهی، اکثر مردم احتمالاً گیتار و گیتار الکتریک را می شناسند. مرحوم Eddie Van Halen تمام آن صداهای منحصربه‌فرد را با زدن سیم‌های خلاقانه روی گیتار در حالی که قسمت‌های خاصی از تخته فرت را فشار می‌داد، خلق کرد. این ارتعاشات رشته را تغییر داد.
از دیگر مواردی که صدای تولید شده توسط ساز زهی را تغییر می دهد می توان به طول سیم ها و ضخامت آنها اشاره کرد.
برخی از این آلات موسیقی مانند ویولن و ویولن سل برای نواختن به آرشه نیاز دارند. وقتی بانجو، گیتار یا گیتار باس می‌نوازید، می‌توانید از انگشت یا پیک برای زدن سیم‌ها استفاده کنید.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.